Darłowo, 10 lipca 2019 roku
W Muzeum w Zamku Książąt Pomorskich w Darłowie 5 lipca 2019 otwarto wystawę zatytułowaną „Jesteśmy nad morzem. Moda i obyczaje plażowe”. Na wystawie prezentowana jest moda plażowa charakterystyczna dla XIX i pierwszej połowy XX wieku. Uzupełnieniem są przedmioty codziennego użytku takie jak wanny domowe, porcelana, walizki, aparaty fotograficzne, kosz plażowy, bicykl oraz pocztówki z widokami miasta i plaży.
Darłowo ma długie tradycje jako kąpielisko i kurort. Już na początku XVII wieku książę darłowsko- bytowski i od 1600 r. szczeciński, Kazimierz VII z rodu Gryfitów doceniał zdrowe kąpiele w morzu i połowy ryb z łodzi. Będąc jeszcze biskupem kazał wybudować dla siebie i otoczenia dwukondygnacyjną rezydencję w pobliżu plaży zwaną Neuhausen i tam kurował się w damskim towarzystwie. Korzystali z tej rezydencji również późniejsi książęta i księżne, aż do roku 1653.
Już ponad 200 lat temu Darłówko (dawniej Rügenwalde Bad) stało się ośrodkiem lecznictwa kuracji i wypoczynku.
Osiadły w roku 1809 w Darłowie dr Georg Büttner zwrócił uwagę na zdrowotne walory wody morskiej i nadmorskiego klimatu. Aby wykorzystać te walory, zbudował w 1811 r. na własny koszt przy plaży w Darłówku zachodnim prywatne kąpielisko morskie na palach, osobne dla kobiet i odrębne dla mężczyzn. Nad Bałtykiem była to wówczas nowatorska działalność. Już 24 lipca 1812 r. poprzez ogłoszenie w prasie berlińskiej zapraszał do przyjazdu nad Bałtyk do Darłówka do wybudowanego domu kapieliskowego, gdzie oprócz kąpieli w morzu można było pluskać się w podgrzewanej wodzie morskiej. Pierwsi kuracjusze przybyli do Darłówka już w 1812 r. Dzięki inwestycjom doktora Darłówko zostało najstarszym pomorskim kąpieliskiem.
Wkrótce w pobliżu Latarni Morskiej wybudowano dom zdrojowy i hotel Friedrichsbad. Nazwa pochodziła od imienia króla Prus Fryderyka Wilhelma IV, który kąpiąc się w 25 czerwca 1822 r. w morzu zaczął tonąć i został uratowany przez mistrza kąpielowego Ehlerta.
Na przełomie XIX i XX wieku damy kąpały się w morzu w koszulach. Na brzegu czekały służące, by natychmiast zakryć je prześcieradłem. Zdecydowanie bardziej praktycznym rozwiązaniem były specjalne wozy kąpielowe, do których można było wskoczyć zaraz po wynurzeniu, a wcześniej swobodnie się w nich przebrać. Z powodów obyczajowych panie zaczęły nosić jednoczęściowe stroje kąpielowe zakrywające kolana. Dopiero na początku XX w. noszono stroje przed kolana, ale na nogi zakładano długie pantalony, potem pończochy. W dwudziestoleciu międzywojennym, gdy emancypacja stawała się faktem, coraz więcej pań miało odwagę, by ubierać krótkie praktyczne stroje kąpielowe. Gdy do Darłowa przybywało coraz więcej kuracjuszy, powstawały pierwsze wille, pensjonaty, hotele, altany, promenada, park nadmorski itp. Obecnie Darłówko z takim znakomitym rodowodem jest jednym z najbardziej znanych i odwiedzanych bałtyckich kurortów. Aby lepiej poznać dawne obyczaje plażowe warto odwiedzić Muzeum w Zamku Książąt Pomorskich. Prezentowane na wystawie eksponaty pochodzą ze zbiorów własnych oraz z Muzeum w Ustce i Kołobrzegu. Wystawa będzie czynna przez cały letni sezon.
L. Walkiewicz