Strona głównaKrólewskie Miasto Darłowo
Królewskie Miasto Darłowo
Na skróty
Darłowo, 14 listopada 2014 roku
Na skutek decyzji Ministra Skarbu Państwowe Zakłady Zbożowe w Stoisławiu zostały przeznaczone do prywatyzacji. Jako pierwsze do sprzedaży wyznaczono darłowskie elewatory. We wrześniu 2011 Zarząd Portu Morskiego Darłowo Sp z o.o. korzystając z prawa pierwokupu odkupił od Przedsiębiorstwa Zbożowo -Młynarskiego PZZ w Stoisławiu Spółka Akcyjna tereny portowe razem elewatorami zbożowymi o łącznej powierzchni 3,994 ha za kwotę 4066 tysięcy złotych. Wówczas odzywały się głosy, po co zarządowi portu taki zakup i elewatory zbożowe. Gdy przejęto nieruchomość przede wszystkim wydzielono z niej nabrzeża portowe oraz drogę ciągnąca się równolegle do nabrzeży, umożliwiając wszystkim zainteresowanym podmiotom gospodarczym swobodny dojazd do portu wewnętrznego i wykorzystanie jego możliwości. Następnie rozebrano nienadające się do użytku silosy i nieużywany od lat przez PZZ budynek magazynowy. Jednocześnie szukano kontrahenta, który zakupiłby elewator zbożowy i prowadził skup i magazynowanie zbóż. Tym przedsiębiorcą okazał się darłowianin Leszek Dydyna reprezentujący rodzinną firmą LECHPOL działającą już od roku 1990.
W październiku 2013 r. Zarząd Portu Morskiego sprzedał nieruchomość o powierzchni 0,7086 ha wraz z elewatorem i płaskim budynkiem magazynowym za kwotę 1 miliona złotych. Leszek Dydyna od dawna próbował namówić okolicznych rolników do wspólnego wykupu elewatorów zbożowych od Stiosławia, ale nie znalazł chętnych. Nowy właściciel utworzył w maju 2014 Przedsiębiorstwo Usługowo- Handlowe Agro- Port z siedzibą w Darłowie, które zajmuje się nie tylko hurtowym handlem zbożem, nasionami i paszami dla zwierząt, ale również eksportem i importem masowych towarów. Nasza firma - mówi Leszek Dydyna zainwestowała spore pieniądze w budowę nowoczesnej hali magazynowej o powierzchni 1500 metrów kwadratowych, która pomieści ok. 4000 ton zboża i będzie mogła przeładować w ciągu godziny 150 ton zboża. Docelowo Agro-Port osiągnie zdolność przeładunkową 250 ton zbóż na godzinę. Na początek stworzono 6 nowych miejsc do pracy, ale wiadomo, że jedno miejsce pracy w porcie daje 24 miejsca pracy regionie. Agro-Port zajął się również importem wysokojakościowego kruszywa ze Szwecji i Norwegii dla potrzeb regionu i firm budowlanych takich jak np. Skanska. W tym roku sprowadzono już blisko 60 tysięcy ton kruszywa za pomocą prawie 30 statków. W najbliższym czasie Agro-Port planuje sprowadzić jeszcze 20 tysięcy ton kruszywa. Poza kruszywem planuje się import nawozów sztucznych i eksport zbóż. Z nabrzeża przy elewatorach korzysta również Morska Agencja Gdynia do eksportu drewna.
Zarząd Portu Morskiego Darłowo nie poprzestał na częściowej sprzedaży elewatorów, lecz poszukuje następnego nabywcy pozostałych terenów. zakupionych od PZZ Stoisław. W tej sprawie prowadzone są zaawansowane poważne rozmowy. Po sprzedaży tych nieruchomości zarząd portu zajmie się dalszym inwestowaniem w remonty, modernizację i poprawę funkcjonowania portu wewnętrznego. Geodezyjne uporządkowanie terenu mówi Waldemar Śmigielski dyrektor zarządu Portu Morskiego Darłowo umożliwia korzystanie z portu wewnętrznego innym podmiotom gospodarczym, a szczególnie tym, którzy utworzą na terenie przylegającym do portu swoje firmy w projektowanej Podstrefie Słupskiej Strefy Ekonomicznej. Wszystkie do tej pory działania zarówno zarządu Portu jak i Agro- Portu idą w kierunku znacznego ożywienia i zwiększenia przeładunków darłowskiego okna na świat. Coraz lepszy dojazd do portu nowymi drogami to znaczne ułatwienia dla transportu towarów przeznaczonych na eksport oraz importowanych przez różne firmy.
Zakup terenów portowych wraz z elewatorami okazał się strzałem w dziesiątkę, ponieważ została zachowana funkcja skupu i magazynowania zbóż, uporządkowano tereny portowe, co zaprocentowało wzrostem obrotów handlowych i powiększeniem zatrudnienia. Cieszyć się trzeba, że przyczyniają się do tego miejscowe rodzinne firmy jak LECHPOL i AGRO-PORT oraz darłowski samorząd, któremu podlega Zarząd Portu Morskiego.
L. Walkiewicz
