Zajęcie blisko połowy terytorium II RP przez współpracujący z III Rzeszą ZSRR spowodowało zastosowanie wobec wszystkich zamieszkujących te obszary narodów wiele represji. Jednymi z nich były wywózki na Syberię. Pierwsza deportacja miała miejsce 10 lutego, kolejne 13-14 kwietnia oraz na przełomie maja-lipca 1940 roku. Wywózka 10 II 1940 objęła głównie polską ludność miejscową. Wywożono przede wszystkim osadników wojskowych, średnich i niższych urzędników państwowych, służbę leśną oraz pracowników PKP. Zabierano całe rodziny bez wyjątku. Deportowano ok. 140 000 osób. Zesłańców rozlokowano w Komi ASRR, w północnych obwodach RFSRR: archangielskim, czelabińskim, czkałowskim, gorkowskim, irkuckim, iwanowskim, jarosławskim, kirowskim, mołotowskim, nowosybirskim, omskim, swierdłowskim i wołogodzkim, w Jakuckiej i Baszkirskiej ASRR oraz Kraju Krasnojarskim i Ałtajskim. Wysiedlony kontyngent określono mianem „spiecpieriesieliency-osadniki". Bardzo złe warunki atmosferyczne, praca ponad siły przy wyrębie lasów oraz osady o charakterze prawie że łagrowym i takiej dyscyplinie pracy, do których trafiła deportowana ludność, sprawiły, że śmiertelność była wysoka.
O tych i innych faktach z historii naszego kraju my- uczniowie Miejskiego Gimnazjum im. St. Dulewicza w Darłowie mogliśmy usłyszeć podczas spotkania z przedstawicielami Polskiego Związku Sybiraków- panem Januszem Kasperkiem i Jerzym Surowcem- podczas swoistej lekcji historii, która odbyła się w rocznicę pierwszej deportacji. Mieliśmy możliwość zadania wielu pytań, na które rzadko można znaleźć odpowiedź w podręcznikach do historii. W takich lekcjach języka polskiego zawsze chętnie będziemy uczestniczyć.
Małgorzata Słupińska kl. III E
Opublikowano: 2012-02-16